دیابت

عوارص بلند مدت این بیماری معمولا تا دو دهه بعد از ابتلا به این بیماری ظاهر نمی شوند. این عوارض شامل عوارض عروقی و غیر عروقی است.

عوارض عروقی:

⦁ عوارض چشمی:
 یکی از مهم ترین عوارض بیماری قندخون آسیب به شبکیه چشم هاست. در این حالت به تدریج عروق شبکیه دچار آسیب شده و درنهایت درصورتی که فرد مبتلا قند خود را کنترل نکند، میتواند منجر به نابینایی کامل شود.

⦁ عوارض کلیوی:
بالا بودن قند به صورت مزمن منجر به آسیب عروق ظریف کلیوی میشود. در حالت عادی این عروق مانند یک صافی عمل میکنند و اجازه نمی دهند که مواد مفید و مهم مانند پروتئین از گردش خون خارج شوند. با آسیب این صافی، دفع پروتئین در ادرار خواهیم داشت. بنابراین یکی از مهم ترین شاخص های آسیب کلیوی در بیماری دیابت، دفع پروتئین در ادرار و میزان این پروتئین است.

⦁ آسیب عصبی:
در این حالت در اثر سال ها آسیب عصبی، اندام ها بویژه پاها دچار اختلال حس می شوند. در فقدان حس موثر، احتمال آسیب دیدن پاها در اثر ضربه و آسیب نیز بیشتر است و چون لامسه مختل است، فرد از آسیب وارد شده با خبر نمی شود. در این حالت پاها مدام آسیب می بیندد، بدون اینکه از زخم ها مراقبت شود. پیشتر گفتیم که ایمنی بدن نیز در این بیماری مختل است. بنابراین زخم های ایجاد شده احتمال عفونت در زخم های ایجاد شده نیز بیشتر میشود. همه ی این عوامل دست به دست هم می دهند و باعث می شود که بسیاری از افرادی که قند خون خود را کنترل نمیکنند در نهایت مجبور به قطع قسمتی یا همه ی پای خود شوند. این یکی از سخت ترین عوارض بیماری دیابت است که تنها با کنترل دقیق قند خون، مراقبت صحیح از پاها و حفظ بهداشت آن ها قابل پیشگیری است.

⦁ آسیب های قلبی: عروق تغذیه کننده خود قلب نیز از عروق آسیب پذیر نسبت به قند بالا هستند. در این حالت احتمال سکته ی قلبی در افراد مبتلا به مرض قند بسیار بیشتر می شود. به همین دلیل، معمولا افرادی که به بیماری مزمن قند خون بالا مبتلا هستند، بیماری قلبی نیز دارند.

⦁ سکته ی مغزی: ریسک بروز سکته مغزی در افراد دیابتی چندین برابر افراد سالم است. همچنین در صورت وقوع سکته ی مغزی، پیشامد آن از سایر افراد بدتر است؛ به این معنی که اگر یک فرد سالم و یک فرد دچار مرض قند هردو دچار سکته مغزی در یک نقطه از مغز شوند، ریسک مرگ و میر و عوارض پایدار در بدن در فرد دوم بیشتر از فرد سالم است.

⦁ بیماری های لثه: همانطور که گفتیم ایمنی افراد مبتلا به مرض قند ضعیف تر افراد سالم است. در این افراد بیماری های لثه و دندان بیشتر رخ میدهد که می تواند شامل عفونت دندان و لثه، آبسه و لقی دندان باشد.