آمبولی ریوی چیست؟

به دستور پزشک برای بیمار داروهای تزریقی ضد انعقاد خون مثل هپارین، انکوساپارین و… تجویز می شود تا از لخته شدن بیشتر خون جلوگیری شود. با دریافت درمان های تزریقی که موجب حل کردن لخته می شوند و از گسترش آن جلوگیری می کنند، خطر اولیه تا حد زیادی برطرف می شود.

بعد از آن به عنوان درمان نگه دارنده داروهای خوراکی یا زیر جلدی برای بیمار شروع میشود و حداقل چند ماه ادامه می یابد. لازم به ذکر است که مصرف یا قطع خودسرانه ی این داروها عوارض ناگواری را به همراه دارد.

از دیگر راه های درمانی، اکسیژن درمانی می باشد که به طور معمول در همان لحظات ابتدایی بعد از تشخیص این بیماری انجام میشود، چرا که همان طور که گفتیم آمبولی ریوی از خون رسانی به ریه ها که ارگان هایی مهم در تبادل گازهای تنفسی می باشند جلوگیری می کند.

بنابراین قطعاً سطح اکسیژن خون بیمار پایین می آید و این عارضه بسیار خطرناک می باشد و در صورت عدم اکسیژن درمانی می تواند کاهش هوشیاری بیمار را نیز به دنبال داشته باشد. در کنار این ها از داروهای از بین برنده ی لخته ی خون نیز، جهت رقیق کردن خون استفاده می شود.

توجه به این نکته نیز ضروری است که مصرف این داروها ریسک خون ریزی را تا حدودی بالا می برند بنابراین تجویز این داروها توسط پزشک با احتیاط کامل می باشد و این درمان به عنوان درمان اولیه به کار نمی رود.

از دیگر راه های کمک کننده در درمان می توان به استفاده از جوراب های واریس نیز اشاره کرد. این جوراب ها در درمان تورم و ادم پاها، لخته ی خون در عروق سطحی پاها و… موثر است.